Wildplassen

Lieve mensen,

Het is weer eens tijd voor een update. Ik heb alweer zoveel meegemaakt en gezien dat ik niet zo goed meer weet waar ik moet beginnen.
Ik begin maar met het begin ;)
Na met tranen in mijn ogen mijn nieuwe vrienden op het station in Metan vaarwel te hebben gezegt, veilig aangekomen in Salta. De busrit was wel wat anders zo alleen tussen alleen maar Locals. Ik was met mijn broer en vrienden van Metan al eens in Salta geweest waardoor ik het hostel lopende kon vinden. Aangekomen stond er een rij voor de receptie voor inchecken. En daar stond ook een blond meisje tussen, met haar contact gemaakt. Ze bleek ook een Nederlandse te zijn. En haar plannen waren ook naar Bolivia te gaan en ze zocht eigenlijk ook wel iemand wie er samen mee heen wilde. Nou perfecte match :) Lieneke is haar naam voor het gemak.
Met Lieneke wat tours geboekt voor de plaatsjes buiten Salta.
En heel veel gechilld bij het zwembad die aanwezig was in het hostel. De eerste tour heette ´to the clouds´. De naam zegt het al, de bergen in, boven de wolken. Daar op flink veel hoogte geweest (hoeveel weet ik al niet meer) maar ik voelde het al wel...Maar super mooie natuur, de bergen geweldig mooi!
Met deze tour ook de zoutvlaktes in Argentinie gezien, alvast wat geoefend met fotograferen daar.
De andere tour die ik heb gedaan was naar Cafayate. Dat is 1 van de beste wijnstreken van de wereld. Niet zo massaal als in Mendoza maar super mooi. De weg er naar toe was geweldig en ook de groep in de minibus was super gezellig. En naar wat wijnproeverijen en wat gekochte flesjes wijn nog gezelliger ;)
Na de provincie en de stad Salta wel gezien te hebben was het tijd voor het boeken van de bus naar Quiaca om over de grens te lopen naar Villazon. Dit was wel spannend want we wisten de weg niet. Maar we waren lang niet de enigen ;) De halve bus was vol met touristen (australiers). Bij de grens een uur moeten wachten vanwege het tijdverschil (wat ik even niet wist haha). In Villazon een taxi genomen naar Tupiza samen met die australiers. Anders moesten we best lang wachten op de bus en die tijd wilden we niet verspillen. En bolivia is zo goedkoop dus maakte me even weinig uit om iets meer te betalen.
In tupiza aangekomen in een heerlijk luxe hotel met weer een zwembad. Daar maar eerst ingedoken en daarna een 4 daagse tour met een jeep geboekt naar Uyuni.
We hadden aangegeven met 4 personen in de jeep te willen, dan heb je wat meer ruimte. Op de dag dat we vertrokken was er alleen een probleempje. 1 van de jongens die bij ons in de jeep zou zitten was ziek. Zijn vriend wilde ook niet meer mee waardoor we met zijn 2en waren. Je betaald per jeep dus dat zou veel te duur zijn. Maar wij hadden al een contract afgesloten dus wij zouden sowieso wel gaan zei de baas. pfff gelukkig maar. Na uurtje wachten was het allemaal geregeld (er gingen nog 2 jeeps). We zijn uiteindelijk met 3 anderen in de jeep gegaan alleen hadden wij geen eigen kok (zat bij anderen in de auto) Waardoor we nog steeds in verhouding met 4 touristen in de auto zaten :D
Onze groep was super gezellig, heel veel gezongen in de auto en gelachen. Onze chaffeur en tevens gids was naar onze mening echt het allerbeste. Hij scheurde erover maar wel heel proffesioneel. Hij kon het niet hebben om niet voorop te rijden maarja hij heette dan ook Mario(supermario) :)
Maar Bolivia is wel wat anders dan Argentinie. Wc´s op de tour waren niet echt aanwezig dus bij elke stop was het zoeken naar een steen (in de woestijn) om maar een beetje beschut te kunnen plassen haha. En de hostels waren ook wel wat anders.. maar in verhouding met de locale bevolking heel luxe.
Ik kan nu wel vertellen wat ik allemaal gezien heb in mijn tour maar de foto´s zeggen meer. Leuk was wel om in een hotel van zout te hebben geslapen :) Eens wat anders..
Aangekomen in Uyuni afscheid genomen van de groep en een ticket gekocht voor de bus naar Tupiza. Alle goeie bussen waren al volgeboekt dus ik ben tussen de locals gegaan met een soort van schoolbus. De bus ging pas in de avond waardoor we nog de tijd hadden om Uyuni te bekijken. Uyuni is vol met stof en heel grauw. Geen mooie stad. Maar buiten de stad ligt een begraafplaats voor treinen en dat was best interessant. De tijd vloog om na een pizza was tijd voor de bus. De bus had weinig ruimte voor je benen, locals die alleen maar in de bus zaten hadden hier niet veel last van aangezien die 20 cm kleiner zijn. Lieneke had ook nog eens de pech dat de man voor haar de stoel nog een stukje achteruit deed waardoor ze helemaal klem kwam te zitten met haar benen. na 6 uur gehobbeld te hebben en een plasje gedaan te hebben in de bosjes aangekomen midden in de nacht in Potosi. Met een taxi naar een hostel gegaan waar ik 10 minuten heb staan wachten voordat de nachtportier wakker werd. Heerlijk geslapen. Potosi net bekeken en zometeen gaan we naar Sucre gevolgd door La Pas.
Kerst vier ik daar.
De inca trail van 4 dagen voor de Machu Picchu heb ik al geboekt voor 5 januari! Leek me een leuk voornemen hihi.
Ik droom nog over de jungle in Ecuador en de Galapagos eilanden enne een zeiltocht te maken van colombia naar Panama. Jaja, ik heb nog zo mijn dromen hier.

Jullie heel veel succes met het sneeuwschuiven en kachels stoken. Ik ga nog even rustig aan doen hier, heb een klein beetje last van de hoogte (ben op 4500 meter hoogte ong.)

Nog een feit, ik heb dit verslag 2 keer moeten typen de eerste keer sloeg deze mooie boliviaanse pc niet het verslag op. Ik ben veel details nu vergeten maar ik heb er even genoeg van haha.

(Ik ga straks proberen op facebook nog wat foto´s te uploaden.)

Dikke kusss